*ازدواج (عروسی) *
- خواستگاری(  khastegari  )
برای خواستگاری یکی از بزرگان خانواده داماد به خانه دختر می رود و بعد از اظهار مطلب و فرصت چند روزه ودر صورت موافقت آنها و در نهایت گرفتن جواب مثبت ، مرحله اول که نشان گذاری(  Neshangozari )است آغاز می شود.چند روز بعد یک دستمال ابریشمی قرمز ، یک پیراهن و يك شلوار  ، یک انگشتر نقره و مقداری شیرینی و شکلات و نان برنجی و کشمش و نخود (نخودچی) را در یک سینی بزرگ که در اصطلاح محلی به آن مجمع ( Majeme   ) یا طبخ ( Tabakh  ) می گفتند گذاشته و مادر یا خواهر داماد یا یکی از کسانی که به داماد خیلی علاقه داشت حمل کرده و به خانه عروس می بردند. در این مرحله داماد آنها را همراهی نمی کرد و در خانه می ماند.
- شیرانی خوری(  Shiranikhori )
در مراسم شيراني خوري داماد اقوام و نزيديكان خود را گرد خود جمع كرده و به خانه عروس برده ( عروس نيز اقوام خود را در خانه خود جمع مي كند). بعد از شام ابتدا درم ( Dorm   ) یا درمیه ( Dormiye   ) یا شیربهاء را معین می کردند که در قدیم معمولا 500 تا 5000 تومان بود که از طرف خانواده داماد تحویل خانواده عروس داده می شد تا با آن فرش ، صندوق چوبی و ... بخرند اما اين مبلغ در ايام كنوني تغيير كرده و بستگي به عرف محلي دارد.
معمولا مهریه در قدیم 5000 یا 000 10 تومان بود ولی امروزه مهريه را تعدادي سكه بهار آزادي يا مبلغي پول يا سفر زيارتي قرار مي دهند  . بعد از اتمام مسئله ، کاغذی معروف به خط رفت (  Khateraft  )  می نوشتند که در آن مهریه ، شیربهاء و ... تعیین می شد و معتمدین محل  آن را امضاء می کردند و پس از فرستادن صلوات می گفتند قرارداد تمان اَبه (taman abe ) یعنی قرارداد تمام شد . پس از آن کله قندی که قبلا دور آن پارچه پیچیده شده یا کادوپیچی شده بود را یکی از ریش سفیدها می شکنند و تکه کوچکی از قند را به داماد می دهند و هدیه می گیرند. این هدیه معمولا شامل پیراهن ، حوله بزرگ یا پول است.
شکستن کله قند که به عنوان پایان نوشتن قرارداد ازدواج و از طرفی شروع این وصلت با قند و شیرینی است به این باور که زوجین دارای زندگی شیرینی باشند. این رسم به همراه باورهای مربوط از قدیم رایج بوده و امروزه نیز اجرا می شود.
- حنابندان
بطور مختصر ، در هنگام حنابندان یک زن دعا می خواند دعایی که در مورد حنابندان و گل چیدن است البته این شعرها آمیخته ای از ادبیات ، عشق و مذهب است. بعد از پایان دعا همه دست می زنند و شادی می کنند و حنا بندان شروع می شود.

در هنگام حنا گذاشتن ،  عروس و داماد دست راست خود را روی سر می گذارند و یک نفر مرد در دست راست داماد و زنی هم در دست راست عروس حنا می گذارد. در مرحله بعد روی اسکناسی حنا می گذارند و سپس اسكناس ها را به هم چسبانده و به يادگار داخل قرآن مي گذارند (( در ايام گذشته  حنا گذاري حنا را به همراه  سكه مخلوط مي كردند و در دست عروس و داماد مي گذاشتند تا كودكان فاميل سكه ها را به همراه حنا بردارند و بعد دستان خود را به هم مي چسباندند )) سپس عروس و داماد هر کدام دست دیگری را با دستمال یا دستمال کاغذی پاک کرده و شمع ها را فوت می کنند تا خاموش شود.
بعد از آن عروس سینی حنا را در بین حاضرین می گرداند و داماد هم شیرینی را. هر کسی که حنا بردارد معمولا در عوض آن هدیه ای می گذارد که به آن حناپولی ( Hanapouli   ) می گویند.
فردای آن شب داماد با دسته گل به منزل عروس می رود.

ادامه مطلي به زودي در وبلاگ قرار خواهد گرفت

چای دورنگ
نوعی چای در این مراسم تهیه می کنند که دو رنگ است یعنی قسمت بالاقهوه ای رنگ (رنگ چای)  و قسمت پایین سفید است.فردی که چای را تهیه و تقسیم می کند ابتدا به عروس و داماد تعارف می کند و آنها هر کدام یک استکان از چای را برداشته و انعامی  به وی می دهند و همین طور کسانی که از این چای می نوشند معمولا انعام می دهند.
باور براین است که زندگی مشترک است و هر کدام نصفی از این زندگی را تشکیل می دهندو زندگی متعلق به هر دو نفر آنها است چون بعد با قاشق چای را به هم زده و مخلوط می کنندکه عملا نشانگر زندگی مشترک است.امیدوارند که زندگی مشترک را با شیرینی شروع می کنند تا در آینده نیز زندگی خوب و شیرینی داشته باشند و شیرین کام باشند.